Het ontbijt bestond vanmorgen uit cornflakes, yoghurt, boterhammen met jam, een banaan en een wafel met siroop. Gelukkig was er fruit, ook om mee te nemen en de tandenborstel hielp om al de zoetigheid een veilige plek te geven.

De yoghurt was niet zomaar yoghurt, maar een probiotica-product met Bifidus. Vind ik al een mooi woord. Bifidus. Doet me denken aan bifi-worstjes. Bifidus maakt van yoghurt een probiotica. En is een bacterie, gelijk aan menselijke bacteriën in de darmen. Eerst wordt het dus uit menselijke darmen gehaald... hoe zou dat nou gaan? en wordt het in de yoghurt gestopt om het heerlijk mild te maken... Heb ik nu vanmorgen iemands shit zitten eten?

Vandaag leidde de fietstocht ons van Vallejo naar Sacramento, een vlot voornamelijk vlak ritje, dat verlengd werd door een (mogelijk) bezoek aan de Jelly Belly fabriek. Voor de Amerikaanse deelnemers riep het een soort verlangen naar vroeger op. Jelly Belly is een snoepje. Ik heb er één geproefd. Het zat in het vakje 'stinking socks', beloofde dus veel goeds. Maar mijn sokken smaken zeker naar stinksokken. Dit had alleen de naam. Rotten egg, baby wipes en tooth paste konden mijn sokken vast niet verslaan.

Een stukje verderop, in Dixon, werden we vriendelijk verzocht om een handtekening te zetten in een bezoekers boek van de Chambers of Commerce. De handtekeningen zouden helpen om deze faciliteit in leven te houden? Vooruit, braaf als we zijn hebben we dat gedaan. We werden, als bezoekende Nederlanders - op de fiets nog wel, door een mevrouw van de plaatselijke krant geïnterviewd en op de foto gezet. Vanaf publicatie zijn Ton en ik dus beroemd in Dixon. En we zijn pas twee dagen onderweg.

De route liep vaak langs of over highways en een stuk ook langs de Interstate 80. Wat een enorme hoeveelheid herrie kunnen auto's maken. Misschien kan America by Bicycle oordoppen verstrekken, maar dat zal wel niet veilig genoeg zijn. Het accent ligt sowieso sterk op veiligheid. Gisteravond werden we geinstrueerd hoe we veilig spoorlijnen kunnen oversteken en mocht Ton na zijn versnelling afgesteld te hebben een stukje op het parkeerterrein rijden, maar dan alleen met zijn helm op. Vooruit, beter doof dan dood, het is waar. En kun je het liedje Sacramento van Middle of the Road altijd nog in je hoofd afspelen. Geen reden om herrie over te maken.