Fietspad
Vandaag hadden we een korte route. Van Sacrament naar Auburn. 75km, waarvan 50 langs de Sacramento-rivier. Wat een prachtige route... alsof je door een park fietst. Hier en daar een andere fietser. Hardlopers, wandelaars... iedereen zegt elkaar gedag. We voelen ons geprivilegiëerd. Uiteraard waren we van te voren gewaarschuwd voor vanalles. Eekhoorns die je niet moet ontwijken want die ontwijken jou. Of afslagen die je niet moet missen. Of voor een partij rotsen op de weg waar je niet tegenaan moet rijden maar met de fiets op je nek overheen moet lopen. Of voor de Folsom prison waar Johnny Cash ooit eens optrad en een lied over maakte. Vanachteruit rolden Hans en ik langs onze teamgenoten. Meestal mensen die wat later deze hobby gevonden hebben en nog niet weten dat je jezelf een plezIer doet door te schakelen. De groepen beginnen zich te formeren. Elkaar voortdurend waarschuwend voor vanalles. Wij schuiven beschaafd bellend langs. Op naar de volgende groep. Soms rijden onze teamgenoten alleen. We zwaaien enthousiast. De organisatie had fantastische aardbeien gekocht en die konden we vrijelijk pakken bij de SAG-stop. (Support And Gear) Aardbeien dus, bovenop de taart van het fietspad. Morgen de slagroom. We hebben die al gezien in de vorm van de sneeuw op de bergen in de verte....
Reacties
Reacties
Gelukkig wordt de omgeving wel steeds mooier.
En de Koffie, nog steeds met een hele kleine letter?
tjongejonge, wat prachtig!
Hi Ton, ik had de kans gemist om jou (en Hans) een geweldige reis te wensen, bij deze!
Ik ben trouwens erg onder de indruk van jullie schrijfstijl. Ik heb me dan ook aangemeld om de blog te volgen en verheug me op de komende verslagen.
Have fun!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}