cross-usa-bike-challenge-hans-en-ton.reismee.nl

Moekerig

We rijden door het grote lege Kansas. Waar we eerst feedlots zagen als enige vorm van industrie rijden we nu door een zee van windmolens. De meesten draaien stevig en maken gebruik van de wind die ook in ons voordeel waait. De vluchtstrook op highway is redelijk schoon en we kunnen naast elkaar rijden. Abreast noemen de Amerikanen dat. Meer en meer is het akkerbouw wat de toon aangeeft. Veel landbouwmechanisatiebedrijven met combines op het terrein. De woningen worden steeds groter en vaak beter onderhouden. De vrachtwagens vervoeren graan en mais naar de coöperatiekathedraal. Vaak staat de naam van de coöperatie op het entreebord van het bijbehorende gehucht. In een aantal gevallen onderstreept door het woord unincorporated. Dit duidt op zelfstandigheid. Het gevoel wat boeren graag koesteren maar wat lang niet altijd lukt.

Toen we vertrokken was het nog geen twintig graden. Ideaal weer om mijlen te maken. Het heeft stevig geregend in de nacht. Toch was het al zwoel zweterig weer. Ik gebruikte het woord moekerig daarvoor. Dat herkende Hans niet. Is dus vast dialect. Het werd steeds heter maar nooit problematisch. De weg was recht, vlak en glad. Halverwege zijn we van route 50 overgestapt naar route 56. We volgen de Arkansasrivier niet langer. Die gaat het zuiden maar wij zoeken het iets noordelijker. Met een gemiddelde van bijna 20 mijl per uur kwamen we in Great Bend. Deze plaats is nog onpersoonlijker dan je je kunt voorstellen. De enige mensen die je op straat ziet zijn onderweg van gebouw naar auto of omgekeerd. Zelfs de fietsenzaak was saai. Een mevrouw in de lunchsalon vertelde dat de wegen in Kansas dik orde zijn maar dat het onderwijs te weinig geld krijgt. Dat vinden we natuurlijks schrijnend maar het komt ons nu wel even goed uit.De grote weg door Great Bend kent alle hotelketens, pompstations en eettenten die je overal ziet. Alles geplaatst aan een enorme plak heet asfalt en voorzien van voldoende parkeerruimte.

Het zal hier voorlopig wel moekerig blijven...

PS Er zijn altijd kleine en grotere zorgen. Één ervan is dat mijn telefoon niet meer op lijkt te willen laden. Mijn bereikbaarheid zou daarmee een probleem kunnen worden. Reparatiebedrijven voor telefoons zijn dungezaaid. Dus als ik niet reageer op een What'sAppje, dan weet je waar het aan ligt.

Reacties

Reacties

Bert

Moekerig haha. Ik moest meteen glimlachen toen ik de titel van dit bericht zag. Je hen geliek jong, 'tis dialect. Mooie verhalen Ton. Blijf gezond en blijf genieten.

Ada

Grappig, ik ken het woord moekerig ook pas sinds ik in Voorthuizen woon. Bij ons is het ook moekerig.
Hou vol.

Dinie

He Hans ...en Ton natuurlijk al ken je mij niet en andersom,

Ik ben wat later ingestapt en heb de laatste dagen de verhalen pas zitten lezen. Wat een tocht, wat een ervaring, respect heb ik voor jullie. De verhalen met jullie observaties zijn mooi, ik kan dingen voor me zien door jullie teksten.
Tot het volgende verhaal..

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!